O auto do xuíz Aláez proba que a estafa do “AVE galego” determinou as eivas de seguridade

Feijoo e Blanco inaugurando o que chamaban  AVE galego,
 denominación  que Feijoo negaría logo do accidente de Angrois.

O auto xudicial ditado o pasado 24 de setembro polo xuíz Aláez, que instrúe o accidente do tren de Angrois, vén reforzar as reiteradas denuncias públicas de Alternativa Galega de Esquerda (AGE): o cambiazo do denominado Ave galego, en realidade un tren de velocidade alta, determinou a insuficiencia e as eivas nos sistemas de seguridade. O documento xudicial imputa, contra o criterio da fiscalía, aos dirixentes de Adif. “Foron decisións en última instancia políticas”, denuncia a maiores o deputado de Alternativa Antón Sánchez, “as que deron en que non se implantase o sistema de freado máis avanzado, o ERMTS, si previsto no proxecto de 2009”.

O alcalde nin ten educación ni deixa te-la.

No Pleno do Concello de Ogrobe celebrado entre a noite do xoves 26 e a madrugada do venres 27 de setembro, o señor Alcalde mantivo unha actitude chulesca e autoritaria con toda a oposición, incluso coa que, como Anova - Irmandade Nacionalista en Ogrobe non está presente na coorporación.

A asemblea local de Anova no noso concello tivo a ben presentar unha proposta pola cal as arcas municipais se solidarizasen cun dos maiores e peores recortes do goberno Rajoy.

O recorte en becas para os mozos e mozas non é en ningún caso unha solución ós problemas financieiros do estado, pola contra convírtese nun problema xa que estamos a por en risco as futuras xeracións. Deste xeito, Anova Ogrobe propuxo que se habilitasen mecanismos para que dende o Concello se fixese frente ós agraviados polos recurtes en becas, destinando unha partida a becas para estes rapaces e rapazas. Ante tal proposta o señor Alcalde non tivo outra cousa mellor que dicir que descalificar a proposta, calificándoa de oportunista, e calificando a todas as forzas políticas de esquerda de chantaxistas e populistas.

Pois ben, recomendámoslle ó señor Miguel Ángel Pérez que lle de unha volta ás ideas da esquerda, xa que a solidariedade e a xustiza non son patrimonio da dereita que el representa e si da esquerda e da sociedade que solicita e reclama máis acción dos poderes públicos no seu favor e non so no da banca e do gran capital. Precisamente por isto deixamos a continuación o posicionamento da mocidade de Anova ante o drama dos recortes en educación.

Nunca nos mais de 30 anos da II Restauración Borbónica a educación sufriu tal revés. Os nenos e nenas e os mozos e mozas desta sociedade verán como o seu futuro será moi diferente ó que hai dez anos era posible imaxinar. Novos e numerosos peches de escolas, reducción das bolsas, segregación dos nenos e nenas por sexos, recortes en material escolar e profesorado ou o reforzamento da materia de relixión son algunhas das “sorpresas” da nova reforma educativa.

Os gobernos estatal e galego, dirixidos polo Partido Popular están a conseguir desmantelar todo o tecido político-social que tanto tempo custou lograr e que a sociedade demandaba en aras á acadar a plena igualdade de oportunidades, unha eduación pública e de calidade e o progreso. Amparados na crise económica, atopan a oportunidade para levar a cabo o seu plan privatizador de todo o público, que busca, mais alá de prestar un servizo público, obter un beneficio económico para as mans duns poucos.

A Lei Wert é o mais brutal ataque á educación pública e, polo tanto, ó futuro dos nosos e das nosas xóvenes. Nada, nin as numerosas e masivas mobilizacións cidadás que recollen a estudantes, ANPAS, profesores, pedagogos e investigadores, nin os milleiros de sinaturas recollidas contra a reforma, nin os informes desvavorables da comunidade educativa, puideron mermar a avanzada desta lei. Mais ben ó contrario, mais dunha vez fomos testemuñas da represión nas rúas da liberdade de expresión por defender a educación pública.

O vindeiro día 10 de outubro está previsto que o Congreso dos Deputados, coa maioría absoluta do Partido Popular e UPyD, aprobe a LOMCE (Lei Orgánica para a Mellora da Calidade Educativa). Ante esta terrible situación, Anova manifesta a súa total oposición a esta lei e continúa mais ca nunca apoiando á cidadanía galega na loita polo mantemento e mellora da educación pública, galega e de calidade. O futuro das galegas e galegos está en xogo, non deixemos que xoguen por nós.”

Dende a Mocidade de Anova – Irmandade Nacionalista anima á participación cidadá nas mobilizacións contra a Lei Wert e os recortes en educación da Xunta de Galiza.

Por unha fronte ampla nas rúas do noso país!

Loitemos hoxe pola educación de mañá!

ANOVA SOLICITA A CREACIÓN DUNHA OFICINA DE ASESORAMENTO PARA EMIGRANTES RETORNADOS AFECTADOS POLAS ACTUACIÓNS DA AXENCIA TRIBUTARIA

Todos os días podemos ver a través da prensa a situación pola que están a pasar moitísimo  emigrantes retornados, aos que a Axencia Tributaria está notificándolles expedientes sancionadores reclamándolle cantidades pola non declaración das pensións percibidas polo traballo no estranxeiro.

É palpable na Sociedade que todos rexeitamos o trato que Facenda está a ter con estas  persoas, que o único que fixeron foi buscarse unha saída  laboral fora da súa terra,  na maioría das ocasións alonxándose da súa familia, e traballar moi duro durante anos para que agora, sen que ninguén os informase de ningunha obriga tributaria, os estean a tratar como “defraudadores”. O número de afectados aumenta cada día, e o conflito empeza a parecerse cada vez máis, en canto ao número, ao fraude das preferentes e obrigas subordinadas. Por iso teñen razón os afectados en demandar apoio e axuda das institucións e por iso dende ANOVA coidamos que o Concello de O Grove debe actuar xa.

Diante das demandas dos afectados parece que as administracións empezar a adoptar algunha medida no seu favor. Así, pódese ler que o parlamento galego acordou, por unanimidade de todos os grupos, unha proposición non de Lei pola que, entre outras cousas, instase a Xunta de Galicia a regularizar a situación dos emigrantes retornados sen consideralos defraudadores fiscais. Tamén, tendo en conta que na maioría dos casos nunca foran informados das súas obrigas, acordouse demandar a Facenda para que se habiliten períodos de pago “máis largos  dos estipulados habitualmente”, que se exima do pago de sancións a aqueles que regularicen a súa situación fiscal, demandar que se revisen os convenios marco con outros países para evitar que estas situacións se repitan no futuro.

Tamén sabemos que moitos dos expedientes poden ter unha resolución particular pola vía administrativa, no trámite de alegacións (por exemplo tendo en conta os convenios bilaterais existentes entre o estado español e outros estados, como por ex. Alemania; ou simplemente  instando a Xunta de Galicia a recoñecer o grado de minusvalía polo cal se concedeu a pensión  no pais de emigración,…). De ahí que sexa moi importante que os afectados teñan toda a información posible e asesoramento dende os primeiros momentos.

Dende ANOVA temos coñecemento de que no pleno que se celebra esta tarde vaise tratar polo menos unha moción sobre esta cuestión, no sentido de Manifestar o apoio do Concello aos afectados e demandar dos gobernos do estado e da Xunta tamén apoio e asesoramento… 

A pesares de concordar con estes puntos,  entendemos que non é suficiente e que o Concello, como administración máis cercana aos cidadáns debe habilitar un servizo que apoio e asesoramento aos afectados, servizo que pode canalizarse ben a través da Oficina de Información ao Consumidor (OMIC) do Concello ou ben a través da habilitación dunha oficina específica con personal técnico durante un tempo determinado.

Consideramos que é hora de que o Concello do Grove se implique en tentar axudar a resolver ou facilitar os trámites aos afectados e evitar así que esta situación chegue a convertirse nun drama social como foron as preferentes e obrigas subordinadas.

Por estes motivos queremos SOLICITAR DO GOBERNO LOCAL que teña en consideración estas propostas, de habilitar, de xeito urxente e con carácter temporal, unha oficina de información no noso concello, ben a través da OMIC ou da habilitación dunha oficina de atención específica durante un tempo determinado, para que todos as persoas afectadas poidan cando menos recibir información é, de haber solucións administrativas, saber cales son é como actuar ou a onde dirixirse.

AGE esixe á Xunta que aposte por construír unha rede de trens de cercanías

Antón Sánchez defende o ferrocarril como o transporte con menos custe ambiental e critica a obsesión do goberno coa "alta velocidade que conecta con Madrid"

Alternativa Galega de Esquerda (AGE), a través do seu deputado Antón Sánchez, presentou unha moción parlamentaria para que o Parlamento instase á Xunta a construír unha rede de tren de cercanías, a defender o ferrocarril "como servizo público prestado en réxime de xestión directa" e a asumir as competencias na materia "para que o Goberno galego pule polo ferrocarril convencional". O resto da oposición apoiou a moción de AGE –no caso do Bloque cunha emenda aceptada-, pero o PP negouse. Unha confusa intervención do deputado Gómez Alonso argumentou o seu rexeitamento a forza de ripios sobre os gobernos de Zapatero e con alusións de dubidoso gusto ao accidente de tren de Angrois en que morreron 78 persoas.
"O ferrocarril é o medio de transporte con menos impacto ambiental", intentou explicar Sánchez, "e será necesario nun mundo en que os combustíbeis fósiles se achegan ao seu esgotamento". A necesidade dunha rede de cercanías axeitada, especialmente nos núcleos Vigo-Pontevedra e A Coruña-Ferrol ou a crítica pola obsesión do Goberno polo AVE que conecta con Madrid centraron a intervención do parlamentario de Alternativa. Para chegar á única conclusión posíbel, en vista da actitude da dereita: "Vostedes, o PP, só defenden a conexión con Madrid, o AVE, o transporte elitista e o baleiramento do rural".

ANOVA – OGROBE EN CONTRA DA SUBIDA DE TAXAS MUNICIPAIS

Dende a Asemblea de ANOVA Irmandade-Nacionalista Ogrobe queremos manifestar a nosa oposición á suba de taxas municipais que o Goberno de Miguel Ángel Pérez pretende aprobar no Pleno, e que conlevará un incremento dun 3,6% das taxas polos servizos de sumidoiros, abastecemento de auga, recollida de lixo e expedición de documentos.

Para ANOVA non existe ningunha xustificación válida que avale esta suba de impostos que pretende o Partido Popular, e si moitos argumentos en contra. E evidente que unha vez máis o PP local quere cargar nas costas dos grovenses a retracción de ingresos ao que as politicas de “austeridade” que os gobernos do estado e da Xunta de Galicia están a someter a administración local, e decir: “os gobernos de Mariano Rajoy e Nuñez Feijoo reducen os fondos destinados aos concellos que proceden dos impostos que pagamos todos e o Concello do Grove resposta subindo os tributos e tasas municipais O Concelleiro de facenda, Juan Luis Callón argumentou que unicamente se trababa do IPC e que estaba xa incluida no plan de axuste municipal. Estes argumentos son máis que discutibles se un “baixa a pe da rúa”  e analiza a realidade que estan a padecer os cidadáns do Grove.

Tendo en conta quer O Grove é un dos Concellos coa taxa de desemprego máis alta de toda a comarca, e que a sociedade xa está moi castigada polos efectos da crise económica, dende ANOVA consideramos que non é o momento de subir taxas, senón todo o contrario, de non sometar a máis cargas as economías das familias e das empresas, de aumentar a capacidade de aforro dos cidadáns e a reactivación económica.

Non hai que esqueder ademais que os veciños do Grove xa tiveron que soportar fai pouco as subas doutros impostos como son o de Circulación ou o IBI. Tamén que se acaba de autorizar unha suba dos recibos da luz nun 3,2% ao que hai que sumar outros “copagos” como o dos medicamentos ou o aumento das taxas de acceso a universidade.

Tampouco podemos aceptar sen máis o argumento do IPC, siglas que parece que o Partido Popular usa ou non segundo conveña a ocasión…  De feito non fai moito que a Ministra de Emprego, Fatima Bañez, presentaba unha proposta para desvincular as pensións do IPC e tamén se plantexa que os salarios non estén vinculados ao mesmo… E decir  si se trata de subir as pensións ou os salarios non vale, pero si para subir os impostos.

Sobre o costo dos servizos e o suposto defícit que xerán non debemos esquecer que todos pagamos ademais outros tributos como o IBI que deberían contribuir ao financiamento destes servizos.  Polo que o único que sustenta a suba e o desexo do PP por recadar máis para logo gastalo por exemplo na compra de material inoperativo,  como as famosas PDAs para a Policia Local que nin se chegaron a usar. Todo para manter contentos a determinados membros da coalición que sostén o goberno.

Finalmente o tema do  Plan de axuste municipal caese por si só, cando  no pasado mes de Abril o Concello anunciaba que a liquidación orzamentaria do 2012 era positiva, e informaba dun “suposto” superavit de máis de 1,5 millóns de euros. Que sentido ten logo subir a recadación das taxas??.  Acaso non era verdade entón o que decian en abril e fixeron “maquillaxe” para ocultar a verdadeira situación financieira do Concello??.

Por outra parte,  tampouco pode excusarse nunha mellora na calidade dos servizos municipais, máis ben todo o contrario. De feito é imposible non percatarse do cheiro emanate dos contenedores de lixo que levan tempo sen un adecuado mantemento.

En conclusión, a pretendida suba das taxas está totalmente inxustificada, non se aplica no momento adecuado, non ten ningunha razón de ser baseándose na información disponible sobre o costo dos servizos e da situación financieira municipal e incide na situación de afogamento dos/das veciños/as.

Mencion a parte merecenos a suba da taxa por expedición de documentos municipais, totalmente inxusta e que debería ser suprimida ou polo menos modificada. Non ten ningún sentido que un veciño empadronado no Concello, e que paga as impostos no Grove, logo pretendan cobrarselle 2 euros pola expedición dun simple certificado, que en moitas ocasións son solicitados por outros departamentos do propio Concello (servizos sociais, urbanismo, …) para xestionar tramites…  Parecenos unha auténtica burla aos veciños.

Dende ANOVA coidamos que se o Concello o que quere e aumentar a recadación e mellorar a situación das arcas do Concello, debería estudar outras formulas máis xustas como por exemplo atopar formulas nas que paguen máis as rendas máis altas e se desafogue a das familias con problemas económicos ou en vez de subir taxas cortar con gastos inxustificados como por exemplo as dedicacións exclusivas e parciais de todos os concelleiros do Goberno municipal e dos seus asesores.

Juan Callón, Concelleiro de Facenda xunto ao Alcalde, Miguel Pérez

"Nas europeas Galiza debe ter presenza como tal" - Entrevista a Beiras na TVG

Nas europeas, Galiza debe ter presenza como tal e ao tempo ser ensaio xeral dun escenario de ruptura democrática do réxime.

Dixo Xosé Manuel Beiras no Bos Días da TVG que "o réxime político do Estado está putrefacto". Nese escenario, as accións concretas deben ir encamiñadas cara unha transición política.

Alternativa Galega de Esquerda esixe que o Sergas revise o contrato de Clece no hospital do Salnés

Alternativa Galega de Esquerda esixe que o Sergas revise o contrato de Clece no hospital do Salnés polos conflitos laborais da empresa. O deputado Juan Fajardo insiste en que os pregos de contratación públicos impidan acordos con compañías privadas que violan os dereitos das traballadoras e traballadores

Alternativa Galega de Esquerda (AGE), a través do seu deputado Juan Fajardo, vén de esixir ao Sergas que revise de contado o contrato do hospital do Salnés coa empresa Clece, publicado estes días. “Non pode ser que a Administración pública contrate con empresas privadas coñecidas por violar os dereitos laborais dos traballadores”, denuncia Fajardo, “e o caso de Clece é paradigmático, envolta en numerosos conflitos laborais. Sen ir máis lonxe, contra as traballadoras e traballadores da limpeza no hospital de Vigo”.


O parlamentario de AGE volve insistir en que os pregos de contratación da Xunta con empresas privadas deben prohibir os acordos con compañías que violen a legalidade laboral e ataquen as asalariadas e asalariados. A este respecto, Alternativa xa presentou iniciativas parlamentarias, sistematicamente rexeitadas por un Partido Popular para quen o seu modelo de relacións laborais parece ollarse no espello da escravitude.

AGE abandona a comisión da corrupción pola manipulación e as imposicións do PP

Alternativa Galega de Esquerda (AGE) abandonou esta mañá a denominada Comisión de estudo de medidas de prevención e erradicación da corrupción, farta da instrumentalización, da manipulación e das imposicións do Partido Popular. A viceportavoz de AGE, Yolanda Díaz, denuncia que a estratexia da dereita no órgano parlamentario vén dende a súa mesma constitución, cando o PP se negou a pactar o plan de traballo e ditou unilateralmente o seu. “Así entende a democracia o partido de Feijóo”, afirma Díaz, “só se apoias sen chistar o que eles propoñen”.

Alternativa esixira xusto antes de se constituír a ponencia –da que tamén se ausentou o BNG- a comparecencia na comisión de Modesto Fernández. Fernández era o xerente do PP galego no 2006. Nese ano, segundo figura nos papeis de Bárcenas -o ex tesoureiro do PP agora encarcerado-, a organización que presidía Alberto Núñez Feijóo recibiu máis dun millón de euros de empresas privadas que violaron a legalidade sobre financiamento de partidos. “O PP non quere explicar o seu presunto financiamento irregular, será porque oculta algo”, engade Díaz.

No plan de traballo que presentará AGE incidíase na necesidade de ter en conta non só os corruptos senón tamén os corruptores. No caso concreto do presunto financiamento irregular do partido de Núñez, estas serían as empresas que doaron cartos ao PP por riba do límite legal. A comisión da corrupción, coa maioría absoluta do PP, tampouco quere saber nada disto. “Unha vez máis, o PP aplica a mordaza ao Parlamento”, denuncia a viceportavoz de AGE.  

O ensino público atópase nunha situación límite

Alternativa Galega de Esquerda (AGE) alertou esta mañá de que o ensino público galego atópase “nunha situación límite”. A voz de alarma dérona en rolda de prensa os deputados Ramón Vázquez e Xabier Ron, quen avisaron, ademais, de que se non se toman medidas, “levará decenios reverter este proceso”. Os ataques da Xunta do señor Núñez ao ensino público forman parte central da súa estratexia de devaluación xeral da existencia das galegas e dos galegos. Para este curso -2013-2014- fano con durísimas medidas que cuestionan o dereito á educación pública das cativas e cativos, estabelecen o repago nos comedores escolares e precarizan –aínda máis- os empregos do profesorado pola vía de aumentar as interinidades. 

“A Xunta asegura que o curso comeza con normalidade”, afirmou Xabier Ron, “pero iso é un embuste, de non ser que entendamos por normalidade un país en que 93.000 fogares están no desemprego e o paro xuvenil afecta a máis do 50% das persoas. Cun 33% de familias en situación de exclusión, non podemos falar de normalidade”. Nese contexto, a consellaría de Educación discorre un infame decreto sobre os comedores escolares para que as familias paguen por este servizo. Cando antes o 92% dos alumnos tiñan este dereito de balde, agora unha familia en que os pais cobren 825 euros de salario cada un deberá pagar 20 euros ao mes polo comedor. Se o soldo é de 1.125 euros, a tarifa que se lles aplica será a máxima, 45 euros ao mes. “Isto é o que Feijóo chama rendas altas, nin máis nin menos”, indignouse Ramón Vázquez, quen prognosticou que ese decreto fará que moitos nenos non poidan usar o comedor.

No deseño do Goberno do PP para a escola pública todo está planificado para destruír un dereito universal que só se conseguiu logo anos e anos de loita. Por iso tamén inclúe a precarización do profesorado mediante o mecanismo de facer aumentar os interinos. Só en primaria, medraron un 30% respecto do curso pasado –de 547 a 825. Mentres financia con subvencións colexios ultrarreaccionarios que segregan o alumnado por sexo, a Consellaría de Educación pecha 15 colexios públicos –case todos no rural- e deixa os sistema  con 57 aulas menos. Iso si, concerta 40 novas aulas con empresas privadas e 18 unidades de Formación Profesional. Os recortes nos cartos públicos para axudar a mercar os libros de texto –logo de eliminar a súa gratuidade- son do 10%. “O PP está a dar pasos para aclimatar o ensino á denominada Lei Orgánica de Mellora da Calidade do Ensino [Lomce]”.
Faino tamén pola vía da españolización dos itinerarios educativos e coa redución do galego nas aulas, algo inaudito na historia da autonomía ate que o señor Núñez chegou co seu discurso contrario á lingua propia de Galicia. Aínda hoxe o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia vén de lle dar un ultimátum á Xunta para que elimine dunha vez a enquisa sobre linguas en que fundamenta o trato discriminatorio ao galego.

Os plans do PP para escola pública descartan, a maiores, a proposta que onte defendeu AGE na correspondente comisión parlamentaria de elaboración dun plan destinado a evitar carencias nutricionais no alumnado. Estas, que mestres e orientadores cadora detectan con máis asiduidade, fan preciso que a Administración pública actúe e para non deixar, así, todo en mans da caridade. A caridade e a beneficiencia foi exactamente a resposta que Alternativa obtivo do Partido Popular á súa proposta. “O PP négase e logo aproba un plan contra a obesidade, que está directamente relacionada cos problemas nutricionais”. A creación de aulas de castigo recollida no decreto que desenvolve a lei de convivencia é outro elemento máis da brutal ofensiva da dereita contra o ensino público e galego e de calidade. “Están a someter a sociedade galega a unha purga”, concluíu Ramón Vázquez.

ANOVA OGROBE PRESENTA UNHA MOCIÓN NO CONCELLO PARA QUE SE HABILITE UNHA PARTIDA NOS ORZAMENTOS DESTINADA A PAGAR AS MATRICULAS DOS ESTUDANTES PERXUDICADOS POLO RECENTE DECRETO DO MINISTERIO DE EDUCACIÓN EN MATERIA DE BECAS.

O pasado dous de Agosto o Consello de Ministros aprobaba o Real Decreto que inclúe os novos requisitos do programa de becas. Un decreto que esquece que a principal función das becas que se conceden ós estudantes é a de facilitar a igualdade de oportunidades entre todos os alumnos, e evitar que ningún estudante se quede sen realizar os seus estudos por carecer dos medios económicos necesarios para pagar unha matricula universitaria, a maiores de tamén ser un instrumento de “estímulo” para a mellora do rendemento académico. 

Este Real Decreto endurece os requisitos económicos das familias, ao reducir os umbrales económicos polos cales te exclúen do dereito a percibir beca, e establece uns requisitos académicos más esixentes . A maior demostración de que isto é así e que no propio borrador da memoria económica que acompaña ao proxecto, a previsión para o curso 2013-2014 e de 200 millóns de euros menos que as previsións para o curso 2012-2013

Así, independentemente de cal sexa a nota de corte de calquera carreira, o decreto do PP obriga a conseguir unha nota mínima do 6,5 nas probas de acceso para a consecución de beca económica, e no caso de estudos de Formación Profesional 5,5 nos estudos previos, cando antes chegaba con aprobar e matricularse. Tamén se esixe un 5,5 de nota para estar exentos do pago da matriculación. E osa estudantes de postgrado, deberan aprobar todos os créditos e sacar unha nota de 7 para as profesións reguladas e un 6,5 para o resto.

Con respecto aos factores económicos, baixa o importe das becas e redúcense os ingresos máximos polos que se cambia e umbral de renda, perdendo o dereito a percibir a beca xeral: de tal xeito que, por exemplo, no caso dunha nai solteira con un único fillo en idade universitaria, que ingresase máis de 8.000 euros anuais (menos de 700 € o mes), o seu fillo xa non recibiría a beca xeral, percibindo só a de cambio de residencia ou desprazamento...   Ou unha familia tipo (4 membros) que ingresase máis mais de 1.250€ o mes, tampouco podería acceder aos 1.500 € de beca. 

Non imaxinamos maneira mais restritiva nun pais civilizado e democrático de evitar que as persoas de clases menos favorecidas accedan a unha formación universitaria. Preguntámonos se é así como se favorece que as persoas que carezan de medios económicos para poder estudar o fagan de igual modo?, se é así como se asegura a igualdade de oportunidades de quen teñen vocacións e aptitudes?

Non somos só nós os que criticamos este Decreto, que foi rexeitado por moitos estamentos neste país, dende os propios estudantes, mestres, reitores de universidades, pais e demais  partidos políticos.  De feito, incluso o propio Consello do Estado recriminou o PP a falta dun estudio profundo do  Ministerio de Educación sobre as consecuencias para a igualdade de oportunidades e a mellora do rendemento do alumnado que tería esta lexislación.

Recollo aquí algunha das conclusións que expresa o propio Consello do estado no seu ditame: “estas medidas deben ir precedidas de un estudio detenido en el que se ponderen sus consecuencias desde las dos perspectivas apuntadas: la igualdad de oportunidades y el estímulo a un mejor rendimiento académico”. “no aparece valorado en absoluto el impacto que tendrá la norma proyectada. “No se apunta siquiera cuántos ni qué tipo de alumnos pasarán a obtener, o perderán, becas, y los efectos de ello, lo que puede ser trascendente y no necesariamente justo; tanto más cuanto se cambian y endurecen los requisitos académicos, pese a lo que se dice en la memoria, se aumentan los umbrales económicos 2 y 3 (se suprimen los umbrales 4 y 5), e incluso el importe económico previsto -según el borrador de la memoria- para becas en el curso 2013/2014 es del orden de doscientos millones de euros menos que lo previsto para el curso 2012/2013.

Un  documento que fai evidente mais que ningunha opinión política, o equivocado deste Real Decreto, da súa falta de criterio obxectivo, e do interés ideolóxico que se oculta destras destes cambios, e dicir “que só poidan acceder a educación superior aqueles que poidan pagala”…

Outro dato interesante, e nada partidista: Segundo a Conferencia de Reitores das Universidades Españolas (CRUE), 80.000 alumnos con poucos recursos poderían quedarse fora da universidade por non poder facer fronte o pago da matricula e quedar excluídos das axudas pola aplicación deste novo Decreto. 

Dende o Asemblea local de  Anova, cremos que o acceso a formación e un dereito que non debe ser pisado por accións ideolóxicas como este decreto. O futuro dos/das xoves depende en gran medida da súa formación, e non deberiamos permitir que ningunha persoa se quedara fora do acceso a súa formación por un simple factor económico. Ademáis, visto o resultado orzamentario do 2012 cun superávit de 1.416.845,22€, compróbase a capacidade económica do Concello do Grove para levar a cabo inciativas de carácter social como a proposta. Por isto propoñemos a este pleno a seguinte moción:

* Que con carácter de urxencia debido a proximidade do inicio do curso universitario,  se habilite unha partida económica destinada a cubrir os gastos de matricula  e de taxas universitarias daquelas persoas que debido o Real Decreto 609/2013, do 2 de agosto, perderan o seu dereito a beca ou a exención das taxas de matriculación. 

* Que se elaboren e publiciten unhas bases que regulen a concesión das axudas do punto anterior, tendo en conta criterios de renda, familias numerosas e tamén se perderon o dereito a percibir outras axudas.

* Que se tomen as medidas necesarias para garantir que ningún veciño ou veciña do Grove se quede sen acceder a universidade por non poder pagar a matricula e as taxas universitarias. 

Frente Ampla, socialismo democrático e unidade popular

O compañeiro Antom Fente, dende Chantada, deixanos este máis que interesante artigo.

Eu traballo,
ti traballas,
el traballa,
nós traballamos,
vós traballades.
Eles comen. 1

A Coordenadora Nacional de Anova-Irmandade Nacionalista acordou, no passado dia 14 de setembro, contribuir para a criação duma Frente Ampla não excluínte para as eleições europeias como ensaio da quebra democrática com a II Restauração bourbónica. O acordado afunda no acordo da nossa I Assembleia Nacional celebrada em junho de contribuir a acelerar a queda com este regime apodrecido mediante a soma de forças que multiplique.

Em maio de 2014 a esquerda não resignada tem que demonstrar que o é mediante uma escolha bem simples: pode antepor o eleitoral e o partidismo à necessidade de iludir à cidadania com uma proposta que trairia consigo uma baixa abstenção e que, aliás, barra nas urnas os partidos dinásticos deixando-os em minoria como em abril de 1931 dando pé a um novo ciclo político; ou pode apostar por uma Fronte Ampla POLÍTICA e não apenas partidária. Sem unidade será impossível começar, em qualquer naçao das que compõem o Estado espanhol, programas realmente transformadores que vençam o férreo poder da bancocracia e as elites políticas e económicas de Eurolândia.

Política e integral, de toda a cidadania, que conte com os partidos políticos, mas também com os movimentos cívicos. Com as forças políticas galegas nacionalistas e de esquerda ruturista, mas também com as forças políticas e as plataformas cívicas doutras nações do Estado. Uma Frente Ampla que artelhar-se-há, já que logo, em base à unidade popular, sobre um programa amplo e de comum denominador que permita somar o máximo espectro de organizações populares.

E nesse programa, na leitura de Anova, o fundamental é:
a.- a quebra democrática com a II Restauração bourbónica, cujo correlato é mudar o modelo político, económico e social imposto por 40 anos de fascismo e quase outros 40 de franquismo sem Franco com umas elites herdeiras da ditadura que pilotaram uma “Transição” de costas à maioria social.
b.- A demanda duma democracia real, em sintonia com amplos setores da sociedade civil, que, antes de mais, para ser merecente do seu nome deve assentar-se em três frentes complementares: no político a reconquista da soberania popular; no económico o combate contra a ortodoxia ultraliberal da troika; no social, o respeito pelos direitos da cidadania onde se inclui o direito a decidir de todas as nações do Estado espanhol e o respeito ao feito diferencial de galegos, bascos e catalães (mas também doutros territórios com línguas de seu e/ou feitos diferenciais como Asturies, Aragão, Andaluzia...).

Em definitiva, uma Frente Ampla que faça ver a incompatibilidade manifesta entre o respeito e a garantia dos nossos direitos com a hegemonia do livre mercado, ou entre a democracia e o capitalismo ultraliberal. Uma Frente Ampla que permita um amplo processo de ruturas com a arquitetura institucional da democracia burguesa e com o capitalismo.

Uma Frente Ampla que aguardamos chegue a Galiza e ao Estado espanhol 40 anos após o golpe de Estado que pus fim ao ensaio de socialismo democrático impulsado por Salvador Allende em Chile. Um ensaio, a primeira vista truncado e fracassado, mas cujo eco se sente com força hoje na emancipação de América do Sul: em Uruguai, em Equador, em Bolívia, em Venezuela...

A aposta de Anova exige tecer uma nova conceção estratégica de como construir um novo Estado para um novo tipo de sociedade e, em sintonia também com o que expunha Allende, tal conceção deve ter presentes (ao menos) três cousas: a particularidade nacional de cada processo (neste momento especialmente importante em Catalunya, Euzkadi e a Galiza), uma política de alianças que permita a independência dos explorados e oprimidos e, por fim, o caráter democrático do processo revolucionário sendo este último ponto indispensável e fundamental para avançar coletivamente alimentando e legitimando o processo desde o conjunto da classe trabalhadora e os sectores atacados pela ofensiva ultraliberal.

Salvador Allende foi um militante socialista que advogou por uma ampla convergência popular que fizera frente ao Imperialismo (hoje denominado como globalização ou mundialização -na escola francesa-) e à oligarquia que acumulou e acumula capital com a suor da classe trabalhadora. Allende procurou sempre chegar ao Governo por meio do sufrágio universal, opondo-se ao seu próprio partido que em Chillán (1967) quis deixar de lado a via institucional e apostar pela conquista armada do poder.

O dia do seu triunfo eleitoral assinalou: "Hemos triunfado para derrotar definitivamente la explotación imperialista, para terminar con los monopolios, para hacer una seria y profunda reforma agraria, para controlar el comercio de importación y exportación, para nacionalizar, en fin, el crédito, pilares todos que harán factible el progreso de Chile, creando el capital social que impulsará nuestro desarrollo."2

Assim, os mil dias da Unidad Popular foram para o povo chileno um inédito processo que significou um grande sacrifício para atingir um histórico empoderamento das classes populares que apenas assim podiam confrontar – desde a unidade mais ampla possível – o capital foráneo e os interesses imperialistas. Uma via através da unidade popular, do socialismo democrático, que voltam percorrer hoje os povos de América do Sul, embora seja hodierno uma correlação de forças e um contexto evidentemente diferentes.

No entanto, tanto hoje como ontem, o caminho que propunha Allende não é doado. Ao igual que na proposta de Anova exige fazer uma leitura do presente como história, um olhar a longo prazo por cima do cálculo eleitoral e uma audácia e uma teimosia sustentada no tempo que poucos partidos e organizações têm na voragem do curto-prazismo predominante na política. No entanto, toda a esquerda deve antepor por cima de qualquer consideração o seu alvo estratégico fundamental: a superação do capitalismo e a emancipação social e nacional de todos os povos do mundo:

Como decía Allende, "la lucha del pueblo de Chile no es una lucha de generaciones, menos el monopolio de un sólo partido, la lucha debe ser de los trabajadores, de los estudiantes, de los profesionales y de las múltiples organizaciones sociales y políticas dispuestas a asumir el desafío de la unidad a pesar de las diferencias porque han comprendido la labor histórica en la que vivimos."3

Esta Frente Ampla, no entanto, não deve ver-se tampouco como um ponto de chegada. É tão só o ponto de partida dum processo que medirá a capacidade da esquerda não resignada para acumular forças e demonstrar na praxe quê é o que é o socialismo para o século XXI. O socialismo democrático, com uma visão de fundo, compreende que toda verdadeira rutura com a ordem estabelecida é um processo e não um acontecimento único que se dá um 15 de maio ou um 14 de abril. E, finalmente, quê é o que xebra o socialismo democrático de Allende do social-liberalismo ou ainda da socialdemocracia? Que no horizonte que guia o quê fazer atual mantêm-se todos e cada um dos alvos revolucionários inerentes a todo socialismo revolucionário.

Notas:
1Xosé Lois García, “Dun poema francés” em Borralleira pra sementar unha verba [Monforte de Lemos: Xistral], 1974.
2Discurso de Salvador Allende na madrugada do 5 de setembro de 1970.
3Camila Vallejo, “Los estudiantes desenpolvan un icono” em Le Monde Diplomatique en español, nº 215, setembro 2013, pp. 16-18.

AGE esixe coñecer o caderno de vendas de NovaGaliciaBanco para deitar luz sobre o espolio do aforro galego

Alternativa Galega de Esquerda (AGE) vén de solicitar á comisión de investigación sobre as caixas de aforros que pida ao FROB o caderno de vendas de NovaGaliciaBanco encargado no mes de xullo á entidade BNP-Paribás. Xosé Manuel Beiras, portavoz de AGE, e Yolanda Díaz, viceportavoz, asinan un escrito (anexo) en esixen ao órgano parlamentario que incorpore o documento aos seus traballos. O caderno de vendas fixa o valor da entidade e, segundo a opinión de Beiras e Díaz, facelo público contribuiría “á defensa do interese de Galiza neste proceso de espolio do aforro galego”. 

É o señor Núñez e o seu Goberno quen están a facilitar o escurantista proceso de desintegración e venda do que un día foron as caixas de aforro galegas. “Ben por falta de vontade, ben por falta de peso político”, sinalan os autores da solicitude, “NovaGaliciaBanca non é considerada sistémica, no fondo porque Galiza non é sistémica para a política e a economía estatal. Así, o FROB non vai facer os esforzos que si se fan, por caso, con Bankia para conservar unha entidade galega de creto”.

Para Alternativa Galega de Esquerda (AGE), o proceso de liquidación de NovaGaliciaBanco non pode quedar na sombra e ser unicamente coñecido polos grupos financeiros que participan na rapina. Non pode ser que os fondos de investimento e os bancos saiban do caderno de vendas e do seu contido e a cidadanía galega, que cos seus cartos pagou o rescate público da entidade, non. AGE tamén pregunta ao presidente da Xunta a que se debe o seu interese en manter ocultos estes papeis.